Paradise Papers
Terwijl in de Nederlandse Tweede Kamer de discussie over de dividendbelasting wordt gevoerd, staan in het Europees Parlement de zogeheten Paradise Papers centraal. Dit is de verzamelnaam voor 13,4 miljoen documenten en e-mails die zijn gelekt aan de Süddeutsche Zeitung. Deze stukken geven inzicht in de belastingpraktijken van enkele van de rijkste mensen en grootste bedrijven ter wereld. Het oprichten van bedrijven in de belastingparadijzen – denk aan landen als Bermuda, de Kaaimaneilanden of Vanuatu – wordt vooral gebruikt om zo weinig mogelijk belasting te betalen. Vaak is er weinig of zelfs geen informatie vereist voor het opzetten van een onderneming in de betreffende landen.
In Nederland kwamen de Paradise Papers via de journalistieke bureaus in handen van Trouw en het Financieele Dagblad, die ervoor gekozen hebben om géén Nederlandse namen te publiceren. De Paradise Papers zijn van een nog grotere omvang dan de Panama Papers die in het voorjaar van 2016 werden gelekt. En dat waren al niet de eerste in de reeks. Deze vorm van belastingontwijking is in principe legaal – en derhalve geen belastingfraude – maar het is zeer de vraag of dit moreel juist is.
Eurocommissaris Pierre Moscovici, verantwoordelijk voor de aanpak van belastingontwijking, wil daarom maatregelen gaan treffen. Niet alleen wil hij door aanpassingen in de wetgeving deze vorm van belastingontwijking als illegaal gaan kwalificeren, maar ook gaat hij werken aan een Europese zwarte lijst van belastingparadijzen buiten de EU. De discussie gaat er niet alleen over welke landen erop komen te staan, maar ook over welke sancties eraan worden verbonden wanneer een bedrijf zich daar toch gaat vestigen als louter ‘brievenbusfirma’. Daarnaast zal er in Europees verband worden voorgesteld om de wijze van belastingheffing aan te passen, zodat grote ondernemingen niet meer net zo lang met hun winsten kunnen blijven ‘schuiven’ totdat ze nergens meer belasting (over) betalen. Nu ontspringen deze bedrijven vaak de dans, omdat ze over de grenzen heen actief zijn. Dit moet dus grensoverschrijdend worden aangepakt. Tot slot moet er meer inzicht komen in de bedrijfsvoering: waar zijn de bedrijven of filialen gevestigd, wat is de jaarlijkse omzet en hoeveel belasting draag je af in elk land van de EU?
Foto:
